Külkedisi ve Prens Masalı

Külkedisi ve Prens Masalı: Bir zamanlar, çok uzaklarda, masallar diyarında Külkedisi adında bir kız yaşardı. Külkedisi’nin gerçek adı Aslı’dı, ama ona Külkedisi deniyordu çünkü her gün külle dolu odasını temizlemek zorundaydı. Aslı’nın üvey annesi ve üvey kızkardeşleri ona zorluk çıkartıyor, onu sürekli çalışmaya zorluyorlardı. Ama Aslı’nın içinde bir umut vardı, bir gün prensini bulacağına inanıyordu.

Bir gün krallığın prensi, Prens Cem, büyük bir balo düzenleyeceğini ilan etti. Tüm kızlar davet edildi, ama Aslı’nın üvey annesi ve kızkardeşleri ona baloya gitmesine izin vermedi. Aslı, üzgün bir şekilde odasında otururken, bir peri belirdi. Peri, Aslı’ya sihirli bir elbise ve cam pabuçlar verdi. “Geceyarısı balo sona ermeden önce geri döneceğim” dedi peri ve kayboldu.

Aslı, sihirli elbisesini giydi ve cam pabuçlarını ayaklarına geçirdi. O an, odası ışıl ışıl oldu ve bir kızağa dönüştü. Külkedisi, prensin sarayına doğru uçmaya başladı. Balo salonuna vardığında, herkes onun güzelliğine hayran kaldı. Prens Cem, Külkedisi’ne hemen aşık oldu ve onunla dans etmeye başladı.

Gece ilerledikçe, Aslı ve prens birbirlerine daha da yakınlaştı. Ama ansızın saat geceyarısını gösterdi. Aslı, periye verdiği sözü hatırlayarak hızla saraydan kaçmaya başladı. Ancak bir pabucunu kaybetti. Prens Cem, Aslı’nın ardından koştu ama onu bulamadı. Külkedisi, sihirli elbisesi ve pabucuyla geri dönüp tekrar kül odasına dönüştü.

Ertesi gün, Prens Cem tüm krallığı dolaşarak kayıp kızı bulmaya çalıştı. En sonunda Aslı’nın evine geldiğinde, üvey annesi ve kızkardeşleri pabuçla uğraşırken yakalandılar. Prens, pabucu Aslı’nın ayağına giydirdiğinde, her şey yerine oturdu. Aslı, prensin gerçek aşkı olduğunu kanıtlamıştı.

Prens Cem ve Aslı, mutlu bir şekilde evlendiler ve birlikte krallığın hükümdarı oldular. Üvey annesi ve kızkardeşleri ise kötülükleriyle baş başa kaldılar. Aslı’nın sabrı, sevgisi ve iyiliği ona mutluluğu getirmişti. Ve bu masal da bize şunu sorgulatıyor: Gerçek aşkı bulmak için içimizdeki umudu ve iyiliği asla kaybetmemeli miyiz?